 |
| संघर्षातून साकारलेलं स्वप्न – एका कामगार मुलाची यशोगाथा |
पायाखालचं रस्ताच आयुष्य घडवतं – एका कामवाल्या मुलाची प्रेरणादायी कहाणी
आपल्या सभोवताल अनेक मुले असतात. त्यातली काही सुसंस्कृत घरांतील, तर काही झोपडपट्ट्यांतून आलेली. पण शिक्षण, जिद्द आणि आत्मविश्वास यांच्या जोरावर हे मुलं काय घडवू शकतात याचा प्रत्यय आपल्याला राहुलच्या कथेतून येतो.
जन्म गरिबीत, स्वप्नं आभाळभर
राहुलचा जन्म मुंबईच्या चेंबूर भागातील एका झोपडपट्टीत झाला. वडील कधी मिळेल ते काम करत आणि आई घराघरात भांडी घासत होती. घर म्हणजे दोन पत्र्यांचे खोबरे, आणि शेजारचा गटार. घरात ना पंखा, ना टेबल, ना लाईट – पण राहुलच्या मनात एक आगीत पेटलेली जिद्द होती.
शाळेत जाताना त्याच्या पायात चप्पल नसायची. अनेकदा भुकेल्या पोटी दिवसभर घालवावा लागायचा. पण त्याचं लक्ष होतं पुस्तकांकडे. एक जुना फाटका वहीपट्टी असलेला शाळा बॅग आणि भिंतीला टेकून बसलेला राहुल – हीच त्याची शाळा होती.
पुस्तकांशी मैत्री – वाचनाचा जन्म
एक दिवस एका सामाजिक कार्यकर्त्याने शाळेत काही जुनी पुस्तकं वाटली. त्यातलं एक पुस्तक होतं ‘विंग्स ऑफ फायर’ – डॉ. ए.पी.जे. अब्दुल कलाम यांचं आत्मचरित्र. त्यातील प्रत्येक वाक्य राहुलच्या मनात कोरलं गेलं.
“स्वप्नं तीच खरी, जी तुम्हाला झोप लागू देत नाहीत.” हे वाक्य त्याने वहीवर लिहून घराच्या भिंतीवर चिकटवलं. आणि त्या दिवसापासून राहुलमध्ये काहीतरी वेगळं परिवर्तन झालं.
दिवसाची सुरुवात – काम, शाळा, अभ्यास
राहुलची आई सकाळी ५ वाजता पाणी भरण्यासाठी उठायची आणि राहुल तिच्यासोबत ५-७ घरांत दूध वाटप करायचा. सकाळी ८ वाजता शाळा. दुपारी काम. संध्याकाळी टपरीवर भजी विक्री. आणि रात्री स्ट्रीटलाईटखाली अभ्यास.
त्याचं संपूर्ण वेळापत्रक घड्याळासारखं ठरलेलं. झोप केवळ ४-५ तास. पण चेहऱ्यावर कधीही थकवा नव्हता – फक्त एक ध्येय, एक उद्दिष्ट.
एक शिक्षक – आयुष्याचा वळण
शाळेत मित्तल सर होते – विज्ञानाचे शिक्षक. राहुलची मेहनत पाहून त्यांनी त्याला जवळ घेतलं. त्याला मोफत शिकवणी दिली. दर रविवारी विज्ञान प्रयोग, निबंध लेखन, सामान्यज्ञान असे उपक्रम घेतले.
राहुलला एक आधार मिळाला. त्याने संपूर्ण मनाने अभ्यास सुरू केला. आठवीत त्याने संपूर्ण शाळेत पहिला क्रमांक मिळवला. त्या दिवशी पहिल्यांदा आईने त्याच्यासाठी गुलाबजाम आणले.
परिक्षेचा काळ – गरीबीतही शिस्त
दहावीचा वर्ष. वर्गातील बरेच मुलं शिकवणीला जात होते. राहुलकडे पैसे नव्हते. पण त्याने सरकारी ग्रंथालयात जाऊन जुनी प्रश्नपत्रिका आणि संदर्भ पुस्तके मिळवली.
रात्रीच्या वेळी झोपडपट्टीतील गच्चीवर, स्ट्रीटलाईटखाली, तो अभ्यास करत असे. अनेकदा पावसामुळे वह्या ओली होत, पण राहुलच्या मनातील जिद्द कोरडी राहायची.
त्याने दहावीला ९३% गुण मिळवले. चॅनेल्सवर त्याची बातमी झळकली – "चेंबूरच्या झोपडपट्टीतील राहुलचा दहावीत उत्तम यश!"
शिष्यवृत्ती आणि स्वप्नांची भरारी
राहुलची कहाणी एका NGO पर्यंत पोहोचली. त्यांनी त्याला १२वी सायन्ससाठी मदत दिली. शिष्यवृत्ती मिळाली. राहुलने १२वीतही ९१% मिळवले. त्याचं स्वप्न होतं – इंजिनिअर व्हायचं.
त्याने JEE परीक्षा दिली. ज्या विद्यार्थ्यांकडे लाखोंची कोचिंग होती, त्यांच्या शेजारी बसून अभ्यास करणारा राहुल आज IIT मध्ये सिलेक्ट झाला!
IIT मधून पुढचा प्रवास
IIT मध्ये प्रवेश घेतल्यानंतरही राहुलने आपली माती विसरली नाही. इथे त्याने Coding शिकली, Robot बनवले, आणि अनेक Hackathon जिंकले. पण त्याचं लक्ष कायम असायचं – “माझ्या सारख्या मुलांसाठी काही करायचं.”
‘संपर्क’ – एक शिक्षण प्रकल्प
राहुलने ‘संपर्क’ नावाने एक प्रकल्प सुरू केला. यामध्ये तो झोपडपट्टीतील मुलांसाठी वीकेंडला क्लास घेत असे. त्याने त्याच्या मित्रांना जोडले. काही इंजिनिअर्स, काही डॉक्टर्स, काही शिक्षक – सर्वांनी मिळून एक मिशन सुरू केलं.
आज संपर्कतून दरवर्षी ३०० पेक्षा अधिक मुलं शिक्षण घेत आहेत. काही डॉक्टर, काही इंजिनिअर्स, काही शिक्षक झालेत. राहुल त्यांच्या डोळ्यांतील उमेद बनला.
समारोप – प्रेरणेला नाव नसतं
आज राहुल Google मध्ये सीनियर सॉफ्टवेअर इंजिनिअर आहे. पण त्याच्या मनात आजही त्या स्ट्रीटलाईटखाली बसलेला लहान राहुल जिवंत आहे. त्याने स्वतःला घडवलं आणि आता इतरांना घडवत आहे.
त्याच्या आईने कधी कॉलेज पाहिलं नव्हतं, पण आज ती IIT च्या कॅम्पसमध्ये राहुलचा भाषण ऐकते तेव्हा तिच्या डोळ्यांत पाणी येतं. ती म्हणते, “माझा मुलगा खरा हिरा आहे.”
राहुलच्या कथा आपल्याला शिकवते – गरिबी म्हणजे मर्यादा नाही, ती एक अवस्था आहे. मेहनतीने, शिक्षणाने आणि आत्मविश्वासाने कोणताही मुलगा शिखर गाठू शकतो.
📢 तुम्हाला ही गोष्ट प्रेरणादायी वाटली का?
👉 कृपया तुमचा अभिप्राय खाली कमेंटमध्ये नक्की लिहा. 👉 या लेखाला शेअर करा – तुमच्या एका शेअरमुळे दुसऱ्या राहुलला प्रेरणा मिळू शकते! 👉 वाचनालय मराठी या ब्लॉगला Follow करा आणि नवीन लेख नियमित मिळवा.
🟠 इतर प्रेरणादायी लेख: 👉 रक्षाबंधन निबंध – एक भावनात्मक सण
🙏 वाचनासाठी मन:पूर्वक धन्यवाद!
टिप्पणी पोस्ट करा